In mijn wekelijke zwangerschapsdagboek geef ik een inkijkje in mijn leven als mom-to-be. Deze week verwonder ik me over de ouderwetse kijk van sommigen op het ouderschap (ja, ik blijf echt 4 dagen werken ja!). En ik duik in de wereld van de babykleertjes: hoeveel van welke maat heeft zo’n baby eigenlijk nodig?
Groeit Mimi wel goed?! Deze week laat Mimi me even schrikken als ze op de groeiecho niet al te groot blijkt te zijn. Gelukkig is mijn zwangerschapsverlof dichtbij. Grow Mimi, grow!
Klein maar fijn
“Je moet je geen zorgen maken hoor!”. Esther kijkt me doordringend aan. “Anders zou ik het ook zeggen en je gelijk doorsturen. Tot nu toe lijkt ze haar eigen curve te volgen en we maken voor de zekerheid over twee weken weer een echo”.
Ik bijt op mijn onderlip om te voorkomen dat ik in tranen uitbarst. Mijn ogen schieten nogmaals naar het scherm, waar de gemiddelde groeicurve van een kindje staat afgebeeld van een moeder met mijn postuur en gewicht. Onderaan de curve, nog net binnen de marges, staat een klein zwart puntje: Mimi.
Hoe ver je gaat, heeft met afstand niks te maken. Hoogstens met de tijd… (Blof – Omarm)
Het is alweer 3,5 jaar geleden dat ik je voor het laatst zag. Dat ik je voor het laatst kon horen lachen, kon aanraken, kon voelen. De laatste tijd lijkt het oneindig lang geleden.
Je zal maar 34 weken zwanger zijn, dertig worden en moeten constateren dat je kont op die van een bejaarde lijkt… Welcome to the thirties!
Blubberende bejaardenkont
“Niet schrikken”, zegt Liesbeth terwijl ze massageolie uitsmeert over mijn heup. “Maar je krijgt aan deze kant putten”.
“Putten??” herhaal ik heel erg geschrokken.
“Ja, je spieren vallen in omdat je ze te weinig gebruikt. Ik kan wel zien dat dit je pijnlijke kant is, want rechts had je ze niet”.
Dagboek van zwangere week 33! De week dat Wouter mij en Mimi verlaat en ik een single mom word. What?! Ja, nouja, lees zelf maar.. 😉
Single mom
‘Is er iets?” vraag ik aan Wouter. We zijn onderweg naar een feestje van vrienden en hij is ongewoon stilletjes. Er lijkt iets in de lucht te hangen wat ik niet goed kan duiden. ‘Nee hoor.. of ja, eigenlijk wel’, antwoordt hij nu terwijl hij de auto stilzet voor onze bestemming. ‘Ik vind dat het zo niet meer werkt tussen ons. Eigenlijk heb ik er sowieso geen zin meer in, ik denk dat we er beter mee kunnen stoppen’. Zonder me verder nog aan te kijken slaat hij de autodeur open en loopt hij weg, door de voordeur waarachter het feestje zich bevindt.
Een paar weken geleden hadden mijn moeder en ik het over de laatste periode van mijn zwangerschap. “Het gaat nu zo snel”, mijmerde ik. “Het is zo 24 december!”. “En misschien komt ze wel eerder ook”, antwoordde mijn mama nuchter. “Jij en je broertje kwamen allebei al met 38 weken, dus ik gok op 10 december!”.
Owja.. Dat kan natuurlijk ook. De laatste week houdt de komst van Mimi me nogal bezig. Natuurlijk wéét ik wel dat die 24 december een richtlijn is.. Maar wat als ze veel vroeger komt?!
Hoi hoi, wat een leuke week is deze week 31 van de zwangerschap! Ik word verrast met een echte babyshower, bedenk me hoe ontzettend leuk mijn vriendinnen zijn en krijg een leuke Mimi update bij de verloskundige. Enjoy!
Een roze huis en Mimi taart: babyshower!
Het had me natuurlijk moeten opvallen. Wouter wil nooit uit zichzelf op zondag naar de Prénatal. Maar oké, we hadden dit weekend inderdaad besproken dat we nog wat babyspullen nodig hadden, dus weet ik zijn voorstel aan een bijzondere vlaag van proactiviteit. Ook toen Wout in de Prénatal wel erg veel op zijn telefoon keek, ging er geen lampje branden. Pas toen we terug onze straat in reden, viel het me op dat er erg veel extra auto’s stonden. En de auto die pal voor onze deur stond, leek die niet op die van Annemarie..?
Zwangerschapsweek 30 vloog voorbij. Niet met spannende zwangerschapsdingen, maar gewoon met ordinair hard werken. Want ja, ik kan dan wel zwanger zijn, maar er moet ook nog gewerkt worden. Dus schrijf ik deze week een beetje warrig over werkdrukte en hoe ik dat als zwangere handle. En oké, vooruit, dan toch nog even over Mimi, die in mijn buik op een dolfijn begint te lijken. Lief!
In dit dagboekje geef ik wekelijks een update over mijn zwangere belevenissen. Deze week was een blije week! Ik besef ineens dat de laatste fase van mijn zwangerschap dan echt is ingegaan, zette een streep onder mijn ‘ik voel me zielig’ gevoel en moet lachen om mensen die duidelijk laten doorschemeren dat 24 december géén handig ‘gekozen’ uitgerekende datum is. Sorry..
In zwangerschapsweek 28 haalden we een hoop babyspullen in huis, zowel gekregen (liefde!) als gekocht. Ik worstel wat met mijn zwangere lichaam en alle bijbehorende kwaaltjes. En hoe houd ik mijn gezicht in de plooi als onbekenden ineens over hun zwangere kotsbuien vertellen?
Wil je meer weten over MH Tekst en Storytelling? Klik dan hier
De 30 jarige Maaike blogt over het leven als begin dertiger. Over haar kersverse getrouwde status, werk, dromen najagen en het dagelijkse leven. En over twinkels: die kleine dingen die het leven de moeite waard maken. Lees je mee?