Het zijn tropische tijden hier in huize B. #teamnosleep viert hoogtij en het is heel makkelijk om mezelf te verliezen in een slopend werk-slaap-zorg ritme… MAAR er is één lichtpuntje aan de horizon en dat is mijn man. Want niet alleen doen wij de zorgtaken écht 50/50 – ik las van de week weer een blog van een medemama die beschreef dat haar man geen zak deed, je haren gaan er toch van overeind staan-, maar Wout doet soms ook nog een dát beetje extra dat maakt dat ik niet omval, maar weer een lach op mijn gezicht krijg. En wel door:

(meer…)